Łysienie u kota

„Nasz kot ma łysinę. Czy to porosty? – wkrada się pierwsza myśl. Jednak nie każdy obszar łysienia to porosty. Dlaczego więc kot łysieje? Dowiedz się o przyczynach wypadania włosów u kotów.

Częściowa utrata włosów jest zjawiskiem normalnym. Większość kotów ulega sezonowemu linieniu – naturalnemu procesowi dla organizmu. Łysienie u kotów to nadmierne wypadanie włosów. Prowadzi to do powstawania łysin (łysienia) na ciele zwierzęcia. Łysienia są ogniskowe i rozsiane, pojedyncze i mnogie. Powodów ich powstawania jest wiele. Oznaką nieprawidłowej odnowy sierści u Twojego zwierzaka jest nadmierna utrata sierści, szczególnie w niektórych obszarach (na przykład wokół ogona, za uszami, z boku tułowia, grzbietu lub brzucha). Skóra może mieć normalny różowy kolor lub może występować zaczerwienienie, łuszczenie się, rany, guzki lub strupy. Miejsce to może być bezbolesne, bolesne lub swędzące.

Być może łysienie symetryczne u kotów, to znaczy ten sam kształt i rozmiar z kilku stron lub przypadkowe na jednej lub różnych częściach ciała.

Spis treści

• Przyczyny i rodzaje łysienia
• Diagnostyka
• Leczenie
• Zapobieganie

Przyczyny i rodzaje łysienia

Wypadanie włosów u zwierzaka to tylko objaw choroby, którą należy pilnie zdiagnozować. 

• Alergiczne pchle zapalenie skóry. Często towarzyszy zapaleniu skóry i swędzeniu. Kot może się znacznie wylizać, częściej w brzuch, boki i ogon, lub czesać szyję i głowę.

• Atopia. Reakcja alergiczna na coś w środowisku, takie jak pleśń, kurz lub pyłki roślin. Towarzyszy mu również swędzenie.

• alergia pokarmowa. Reakcja nadwrażliwości lub nietolerancja składników diety. Może wystąpić zapalenie skóry i swędząca dermatoza.

• Reakcja na ukąszenia owadów. wyraża się inaczej u zwierząt. Niektórzy mogą być odporni, inni mogą wykazywać ciężką reakcję na ślinę lub truciznę, co może objawiać się zapaleniem skóry, świądem i samoistnym łysieniem.

• Pasożyty. Nużyca, notoedroza występują wraz z rozwojem łysienia. W przypadku roztoczy ucha często stwierdza się także otodektozę, łysienie przeduszne (przyuszne) lub w innych obszarach głowy i szyi.

• Choroby grzybicze, zakaźne i zapalne skóry.

• Łysienie w miejscu wstrzyknięcia. Występuje po podaniu podskórnym niektórych leków. Na przykład leki hormonalne lub antybiotyki.

• Miejscowa reakcja alergiczna. Na przykład podczas noszenia obroży przeciwpasożytniczej.

• Łysienie po strzyżeniu. Do końca zjawisko to nie zostało zbadane. Z jakiegoś powodu włosy nie odrastają przez długi czas po strzyżeniu maszynką. Choroba ta występuje częściej u psów.

• Psychogenne. Łysienie spowodowane stresem.

• Traumatyczne.

• Zespół paranowotworowy (niespecyficzne zespoły wzrostu guza). Samoistne wypadanie włosów w przebiegu procesu nowotworowego w jamie klatki piersiowej, trzustce lub wątrobie. 

• Przyjmowanie suplementów diety. Przyjmowanie suplementów diety bez zalecenia lekarza weterynarii jest niepożądane, gdyż oprócz wypadania włosów i swędzenia może prowadzić również do poważniejszych konsekwencji.

• Patologie endokrynologiczne. Poważne patologie endokrynologiczne mogą prowadzić do pojawienia się łysienia, na przykład nadczynności kory nadnerczy, cukrzycy. 

• Choroby narządów wewnętrznych, takie jak kamica moczowa czy CRF – koty mogą lizać obszar bolącego miejsca.

Przykłady łysienia u kotów

Diagnostyka

Jak widać przyczyn pojawienia się łysienia jest wiele. Ani konsultant w sklepie zoologicznym, ani lekarz weterynarii naocznie nie są w stanie określić przyczyny łysienia u Twojego zwierzaka. Konieczne jest dokładne zebranie wywiadu, ważne jest, aby dowiedzieć się, czy występuje swędzenie, czy nie występuje łysienie u innych zwierząt w domu, kiedy wykonano ostatnie leczenie przeciwpasożytnicze i wiele więcej. Zdarza się, że diagnozę można postawić bardzo łatwo i szybko, jeśli na przykład kot niedawno przeszedł serię zastrzyków w kłębie. W innych przypadkach wymaganych jest szereg działań diagnostycznych:

• Diagnostyka LUM w celu wykluczenia niektórych typów dermatofitów.
• "Najwilgotniejsze". Wykrywanie odchodów pcheł za pomocą czystej, lekko zwilżonej kartki jasnego papieru.
• zeskrobiny naskórka. Z reguły przyjmuje się je na granicy łysienia z normalną sierścią.
• Badanie cytologiczne skóry.
• Mikroskopia wełny pobranej z obszaru graniczącego z łysieniem.
• Badania krwi do badań ogólnych i szczegółowych są konieczne w przypadku podejrzenia patologii narządów wewnętrznych.
• W indywidualnych przypadkach mogą być wymagane inne dodatkowe rodzaje badań.

Leczenie

Leczenie ma charakter terapeutyczny, często długotrwały. Taktyka zależy od przyczyny i powiązanych problemów, takich jak wtórna infekcja. Po wyeliminowaniu czynnika wywołującego łysienie, włosy mogą niemal natychmiast zacząć odrastać. W przypadku, gdy nie można ustalić przyczyny, ponieważ podczas diagnozy nie wykryto żadnych patologii, przeprowadza się leczenie empiryczne. Obejmuje stopniową eliminację alergenów. W przypadku świądu psychogennego stosuje się środki uspokajające i dyfuzory lub obroże z feromonami. W przypadku znalezienia pasożytów stosuje się krople w kłębie. Traktują wszystkie zwierzęta domowe i koniecznie terytorium, na którym żyją. W przypadku łysienia po strzyżeniu, kontaktowego, pourazowego nie jest wymagane żadne leczenie, włosy z czasem odrosną same. Aby zapobiec powstawaniu nowego łysienia podczas swędzenia, w ramach kompleksowej terapii stosuje się leki, które zapobiegają tym nieprzyjemnym odczuciom.

Zapobieganie

Zapobieganie łysieniu wiąże się z odpowiednią pielęgnacją i utrzymaniem zwierzaka. 

• Zbilansowana dieta
• Preparat dla zwierząt na pasożyty zewnętrzne i wewnętrzne
• Czy szczepisz się?
• Nie dopuszczaj do kontaktu z bezpańskimi zwierzętami
• Terminowo przeczesz i sprawdź
• Regularnie zabieraj go do lekarza weterynarii