O pielęgnacji psów długowłosych można mówić niemal bez końca.
Psy długowłose różnią się między sobą rodzajem sierści.
Sierść długa może być jedwabista (yorkshire terier, jedwabisty terier itp.) lub grubsza (np. shih tzu, cocker spaniel amerykański).Cocker spaniel amerykański ma grubszą sierść niż Yorkshire Terrier.Lhaso apso lub cocker spaniel angielski może poszczycić się jeszcze twardszą sierścią. Co więcej, z kolei cocker spaniele angielskie mają również różne rodzaje sierści, które zależą od umaszczenia: biała szata jest sztywniejsza, czekoladowa bardziej miękka, a czarna twardsza niż płowa. W efekcie jeden pies może mieć aż trzy różne rodzaje sierści. Terier tybetański ma jeszcze grubszą długą sierść. Jego sierść oczywiście nie jest jeszcze końska, ale bardzo różni się od wełny, na przykład cocker spanieli. Zwierzęta (i w 90% przypadków obnoszą się ze strzyżeniem) powinny być myte około 1 raz w miesiącu. Psy wystawowe są myte przynajmniej 1 raz w tygodniu i każdorazowo używa się całej gamy środków pielęgnacyjnych, a zabieg przeprowadza się tak, jakbyś jutro wchodził na ring. Oczywiście nie stosuje się kosmetyków ekspozycyjnych, które bardzo różnią się od produktów do codziennej pielęgnacji włosów. Kosmetyki ekspozycyjne mają mocniejsze działanie, ale termin ważności jest krótki: dziś – jutro. Zadaniem kosmetyków codziennego użytku jest utrzymanie sierści w zdrowym stanie między wystawami: nawilżanie, odżywianie, konserwacja.