Kasztany i żołędzie. Czy mogą być psami
Zapobieganie

Kasztany i żołędzie. Czy mogą być psami

Weterynarz Boris Mats opowiada, czy zagrożenie dla psów kasztanami i żołędziami jest naciągane czy realne.

Kasztanowce i żołędzie często można spotkać w miejskich parkach i lasach. Mają bardzo piękne owoce, w dzieciństwie wielu je zbierało i wykonywało z nich rękodzieło. Ale niewiele osób wie, że rośliny te mogą być niebezpieczne dla zwierząt domowych i ludzi. Co więcej, stwarzają podwójne zagrożenie. Pierwszą i najbardziej oczywistą jest niedrożność jelit. Drugą kwestią są toksyczne substancje zawarte w owocach.

Następnie przeanalizujemy bardziej szczegółowo:

  • niż niebezpieczna przeszkoda,

  • jakie trucizny zawierają kasztany i żołędzie,

  • co zrobić, jeśli zwierzę połknęło taki owoc i jak temu zapobiec,

  • co będzie robione w klinice weterynaryjnej.

Określenie „przewód pokarmowy” zostało w tym przypadku wskazane nie bez powodu. Niedrożność (niedrożność) może występować nie tylko w jelitach, ale także w przełyku i żołądku.

Niebezpieczeństwo niedrożności wynika z kilku czynników:

  • Mechaniczne podrażnienie ścian przewodu pokarmowego. Prowadzi to do miejscowego stanu zapalnego i dysfunkcji uszkodzonego obszaru. Na przykład, jeśli ściana jelita zostanie uszkodzona, składniki odżywcze i woda nie zostaną odpowiednio wchłonięte, wystąpią skurcze. Ten stan powoduje biegunkę i wymioty.

  • Powstawanie odleżyn przewodu pokarmowego. Kiedy ciało obce ściska ścianki przewodu pokarmowego, naczynia krwionośne zostają zmiażdżone, co prowadzi do śmierci tkanki.

  • Powstawanie perforacji (dziur) w przewodzie pokarmowym. Odleżyny mogą ostatecznie doprowadzić do martwicy (śmierci) i perforacji ściany. Dziura może również wystąpić w wyniku zranienia ostrym przedmiotem. Wnętrze przewodu pokarmowego jest zewnętrznym, niesterylnym środowiskiem dla organizmu. Jeśli utworzy się w nim dziura, niebezpieczne bakterie mogą przedostać się do wewnętrznego sterylnego środowiska i spowodować poważny stan zapalny. Jeśli w żołądku lub jelitach utworzy się dziura, rozpoczyna się zapalenie otrzewnej – wszystkie narządy jamy brzusznej ulegają zapaleniu. Jeśli w przełyku powstanie dziura, pojawia się zapalenie opłucnej – narządy jamy klatki piersiowej ulegają zapaleniu. Oba te procesy mogą przekształcić się w posocznicę, bardzo ciężką, śmiertelną chorobę. Nawet jeśli nie przejdą, istnieje duże ryzyko, że zaatakowane narządy stracą swoje funkcje, co doprowadzi do śmierci.

Kasztany i żołędzie. Czy mogą być psami

Główną niebezpieczną substancją występującą w kasztanach jest eskulina. Występuje we wszystkich częściach rośliny, w tym w owocach, liściach i kwiatach. Najwyższe stężenie występuje w korze mózgowej. Eskulina ma gorzki smak, więc nie będziesz w stanie zjeść jej dużo. Niemniej jednak wśród zwierząt, zwłaszcza psów, zdarzają się osobniki niezwykle wszystkożerne, dla których smak nie jest tak ważny jak proces jedzenia.

W tej chwili nie jest w pełni poznany wpływ kasztanów na zwierzęta.

Objawy uszkodzenia kasztana obejmują następujące objawy:

  • wymioty i biegunka

  • krwawienie z przewodu pokarmowego

  • zmniejszona aktywność i apetyt,

  • zwiększone pragnienie i odwodnienie,

  • ból brzucha

  • wzrost temperatury,

  • drżenie

Działanie kasztanów może wystąpić 1-12 godzin po spożyciu. Czasami objawy pojawiają się już drugiego dnia.

Zwykle w przypadku leczenia podtrzymującego zatrucie ustępuje w ciągu 12–48 godzin. Jednakże niektóre zwierzęta z poważnymi objawami ze strony przewodu pokarmowego mogą wymagać intensywniejszej terapii i dłuższego czasu.

Rośliny te są bardziej niebezpieczne pod względem toksyczności i mniej niebezpieczne pod względem niedrożności dróg oddechowych: ze względu na ich mniejszy rozmiar.

Garbniki wchodzące w skład dębu zwiększają przepuszczalność ścian jelit dla toksyn. Ponadto garbniki w procesie przetwarzania w organizmie tworzą niebezpieczne związki, które mogą wpływać na narządy, w których się gromadzą. Nerki są takim narządem, ale rzadko ulegają zmianom u zwierząt towarzyszących.

Objawy i czas ich wystąpienia są podobne do objawów kasztanów. Charakterystyczne są:

  • Obrzęk warg i powiek

  • Ule

Jeśli Twój zwierzak zjadł kasztany lub żołędzie, musisz udać się do kliniki weterynaryjnej. Nawet jeśli wydaje się, że nie ma się czym martwić, nawet jeśli nie jest wymagane leczenie, lekarz ułoży plan działania i podpowie, na co zwrócić szczególną uwagę, jakie objawy mogą stanowić zagrożenie dla życia Twojego zwierzaka.

Diagnostyka opiera się głównie na słowach właścicieli. Powszechną metodą dodatkowej diagnostyki jest badanie rentgenowskie i ultrasonograficzne. Pozwalają zidentyfikować oznaki niedrożności, zmiany chorobowe w jamie brzusznej i klatce piersiowej. Aby wykluczyć choroby współistniejące, konieczne może być również wykonanie badań krwi i moczu. Decyzja o przeprowadzeniu innych badań diagnostycznych zostanie podjęta w miarę potrzeb, w zależności od stanu zwierzęcia i wyników badań wstępnych.

Nie ma specjalnego traktowania kasztanów i żołędzi. W przypadku zatrucia leki przeciwwymiotne, kroplomierze stosuje się w celu zwalczania odwodnienia i naruszenia składu soli krwi. Ulga w bólu może być również konieczna ze względu na skurcze i ból jelit; W przypadku bardzo ciężkiego stanu zapalnego można zastosować antybiotyki. Decyzję o przeprowadzeniu konkretnego leczenia podejmuje lekarz na podstawie wielu danych, które zbiera podczas komunikacji z właścicielem zwierzaka i przeprowadzania badań diagnostycznych. Nie jest konieczne samodzielne leczenie zwierzęcia, może to być śmiertelne.

Jeśli kasztan lub żołądź spowodowały niedrożność, jest to wskazanie do wcześniejszej operacji. Odleżyny i śmierć tkanek następuje bardzo szybko. Pamiętaj o lekcjach bezpieczeństwa życia: nie na próżno mówiono, że opaskę uciskową podczas krwawienia można stosować nie dłużej niż godzinę. W przypadku długotrwałego noszenia ręka może umrzeć. Utknięty kasztan to opaska uciskowa na jelita.

Kasztany i żołędzie mogą powodować niedrożność i mieć działanie toksyczne. Z reguły wszystkie objawy ustępują w wyniku leczenia objawowego. Koniecznie należy udać się z psem do lekarza weterynarii w celu opracowania planu obserwacji, diagnozy i terapii. Samoleczenie może zaszkodzić zwierzęciu. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić powikłania wymagające dodatkowego leczenia. W przypadku wykrycia niedrożności konieczna jest operacja.

Dodaj komentarz