Rotala japońska

Rotala japońska, nazwa naukowa Rotala hippuris. Roślina pochodzi z centralnych i południowych wysp Japonii. Rośnie w płytkiej wodzie wzdłuż brzegów jezior, rozlewisk rzek, na bagnach.

Pod wodą roślina tworzy grupę pędów o wysokich wyprostowanych łodygach z bardzo wąskimi igłami. Gdy tylko kiełki dotrą do powierzchni i uniosą się w powietrze, blaszka liściowa przybiera klasyczny kształt.

Istnieje kilka odmian dekoracyjnych. W Ameryce Północnej powszechna jest forma z czerwonym wierzchołkiem, aw Europie z ciemnoczerwoną łodygą. Ten ostatni jest często dostarczany pod synonimem Rotala wietnamski i czasami jest błędnie identyfikowany jako Pogostemon stellatus.

Dla zdrowego wzrostu ważne jest zapewnienie żyznej gleby, dużej ilości światła, miękkiej kwaśnej wody oraz dodatkowe wprowadzenie dwutlenku węgla. W innym środowisku rotala japońska zaczyna więdnąć, czemu towarzyszy opóźnienie wzrostu i utrata liści. Ostatecznie może umrzeć.