Ruta to ożywiony obrazek z dzieciństwa.

Kiedy byliśmy dziećmi, mieliśmy w domu kubki. Sześć sztuk, niemieckich, każda przedstawia pysk psa jakiejś rasy. Dostali je na wakacje, a ja zawsze gorliwie pilnowałem, żeby ten najbardziej ukochany jechał do mnie. Zostało ich już trzech, szklanka z moim rudym, futrzanym psem nieznanej rasy jest ze mną.

A o takim kagańcu marzyłam całe dzieciństwo. Najpierw pojawiła się u mnie Kuzya, jak zapisał w paszporcie lekarz weterynarii: „m. pies na kolanach”, co oznacza metysa. Kudłaty, ale nie czerwony. Następnie Zhonechka, pies czarnego koloru, gładkowłosy.

A cztery lata temu los rzucił mi pieska, zabawnego, nieśmiałego i mądrego. 

Była prawie gładkowłosa, tylko zarośla na jej łapach. Potem zjadła, przerośnięta. Horror, jak mówimy, pies to wersja zimowa. Latem jest także futrzanym Yeti.

• Ona jest bardzo mądra! Wychowała się w stadzie, więc nie trzeba było tłumaczyć, kto rządzi. Zna swoje miejsce za pierwszym razem. Nigdy nie zgadłem. Nigdy! Drugi raz nauczyłem się jeździć windą. Kiedy pierwszy raz wszedłem, kabina się poruszyła – pies upadł na podłogę w osłupieniu. Za drugim razem, gdy wszedłem, usiadłem i spojrzałem. Potem nauczyłem się chodzić na komendę.
• Zna komendy „Daj łapę”, „Siad”. Odróżnia „chodź tutaj” od „chodź tutaj”.

• Nie fałszywe. Początkowo myśleli, że w ogóle nie potrafią szczekać.
• Śpiewa, jeśli jej pomożesz. Powiedz „Ruta, śpiewaj!” i trochę pokrzyczeć. Wszystko, takie roladki…
• Łapie myszy. Co więcej, wie, kto rządzi, i na rozkaz daje zdobycz.
• Bardzo lubi łapać i zjadać osy, szybko ugryzie i połknie. To jest rosyjska ruletka.
• Nie wstydzi się zabrać ze sobą, zachowuje się przyzwoicie. Udaliśmy się na wycieczkę na południe republiki, spacerowaliśmy po miastach na smyczy, wszystko jest godne. W namiocie też zachowywała się jak członek stada.
• Trochę unikany przez małe psy, może pamięta swoje szczenięta. Weterynarz powiedział, że to pierwsza ruja – i od razu 5 szczeniąt. I nadal jest szczeniakiem.
• Uwielbia miejscowego potwora ze Staffordshire, Bundy'ego. Wszyscy się go boją, właściciele specjalnie wyprowadzają go na noc. A Ruta leży prosto przed nim i się rozkłada.
• Nie umie bawić się przedmiotami i w ogóle nami. Cała radość polega na szybkim bieganiu w kółko. Ani piłka, ani skarpetka niczego nie zabierają, ale jeśli ją wepchniesz, od razu ją oddaje – prowadzący ją zabiera.

• Czasami przychodzi wieczorem, kładzie się obok niego, przeciąga się jak mężczyzna. Połóż się na kilka minut i wyjdź. Nie śpi z nami i nie próbuje wchodzić do łóżka.
• Zjada wszystko, ale szaleje za śledziami. Kiedyś w sylwestra sprzątałam za futro, więc zjadła dokładnie połowę talerza. To był jedyny raz, kiedy wzięła coś ze stołu i to bez pytania. Możesz położyć mięso na podłodze i powiedzieć „nie” – nie weźmie. I nikt specjalnie nie uczył. Po prostu zna swoje miejsce w stadzie.
• Latem pływa z nami w stawie, choć tego nie lubi, ale znowu stado pływa razem.
• Poszliśmy do lasu, więc zjadła jagody z krzaka, zabawnie było patrzeć. Zbieramy, a ona jest taka schludna rano z krzaka.