Kot singapurski
Inne nazwy kota singapurskiego: Singapur
Kot singapurski to miniaturowa rasa kota domowego z dużymi oczami, które nadają mu uroczy wygląd. Różni się łaską i oddaniem właścicielom.
Spis treści
Charakterystyka kota singapurskiego
Kraj pochodzenia | USA, Singapur |
Rodzaj wełny | Krótkie włosy |
Wysokość | 28–32 cm |
Waga | 2-3 kg |
Wiek | do 15 lat |
Krótka informacja
- Ciekawy, zabawny i aktywny kot;
- Przyjazny i bardzo czuły;
- Uwielbia uwagę i łatwo przywiązuje się do ludzi.
Kot singapurski to najmniejsza rasa kotów na świecie, którą wyróżnia niezwykła elegancja, psotny charakter, przywiązanie do ludzi i bystry dowcip. Kupując Singapur, zyskujesz przede wszystkim oddanego i wiernego przyjaciela, z którym zawsze będzie miło i ciekawie!
Hitory kota singapurskiego
Przodkowie kotów singapurskich to zwierzęta uliczne, które żyły w Azji Południowo-Wschodniej. Dopiero w drugiej połowie XX w. Amerykańscy turyści przywieźli do swojej ojczyzny koty tej rasy z Singapuru.
Już rok później na wystawie zaprezentowano Singapur. Pomimo tego, że koty singapurskie pojawiły się w Europie w 1987 roku, rasa ta jest niezwykle rzadka w krajach europejskich. W Rosji praktycznie nie ma hodowli, w których hoduje się koty singapurskie.
Według statystyk koty tej rasy są najmniejszymi z udomowionych: średnia waga dorosłego osobnika wynosi zaledwie 2-3 kg.
Standardy rasy różnią się w zależności od kraju. Na przykład w samym Singapurze rozpoznawane są różne kolory kotów, ale w USA Singapur może mieć tylko dwa kolory: sobolowo-brązowy lub kość słoniowa.
Wygląd
- Kolor: sepia agouti (ciemnobrązowe zaznaczenie na tle kości słoniowej).
- Szata: Delikatna, bardzo krótka (obowiązkowa w wieku dorosłym), przylegająca do skóry.
- Oczy: duże, kształtu migdała, osadzone skośnie i dość szerokie – w odległości nie mniejszej niż szerokość oka, barwa żółtozielona, żółta, zielona bez innych domieszek barwnych.
- Ogon: cienki, zwężający się ku końcowi, końcówka ciemna.
Cechy behawioralne
U kotów singapurskich łączą się pozornie przeciwstawne cechy charakteru: energia i spokój, niezależność i przywiązanie do właściciela. W komunikacji przedstawiciele tej rasy nie sprawiają kłopotów, nie obciążają. Można je rozpocząć w rodzinach, w których są dzieci – koty będą bawić się z dziećmi i spokojnie leżeć obok nich, gdy dziecko śpi.
Koty singapurskie znane są ze swojej dużej ciekawości, dlatego należy uważać, aby nie wpakowały się w kłopoty, wchodząc w miejsca, do których nie należą.
Singapurki są bardzo czyste, więc nie będzie trudności z przyzwyczajeniem ich do tacy.
Kot singapurski Zdrowie i opieka
Sierść kotów singapurskich jest bardzo krótka i pozbawiona podszerstka, dlatego łatwo o nią dbać. To prawda, że wskazane jest codzienne czesanie, wtedy sierść kota będzie gładka i błyszcząca. Singapurczycy są praktycznie wszystkożerni – chętnie jedzą nawet kapustę. Można je karmić dowolną karmą dogodną dla właściciela: zarówno specjalistycznymi paszami, jak i produktami naturalnymi – koty te nie muszą przestrzegać specjalistycznej diety.
Przodkowie Singapuru – koty uliczne – zapewniali przedstawicielom rasy doskonałe zdrowie. Na pierwszy rzut oka koty singapurskie są smukłe, nie wpływa to jednak na ich odporność na choroby. Nie ma chorób specyficznych dla rasy. Aby w pełni zadbać o zdrowie kotów singapurskich, wystarczy odpowiednio wcześnie zaszczepić się i mieć pewność, że nie złapią przeziębienia. Koty singapurskie są ciepłolubne (na co wpływa klimat ich ojczystego kraju), dlatego należy wykluczyć je z przebywania w przeciągu lub długiego siedzenia na zimnym parapecie.