Vlasoyed u psów

Wszy psie (Trichodectes canis) powodują chorobę rzęsistkowic. Pasożyt Trichodectes canis należy do rzędu wszy żujących Mallophaga. Wszy do żucia żerują na łuskach skóry (szczątkach nabłonkowych) i włosach. Istnieją również gatunki wszy z rodzaju Mallophaga, które mają aparat gębowy i mogą żywić się krwią zwierząt; w przypadku ciężkiej infekcji może to prowadzić do anemii, osłabienia i niedożywienia, szczególnie u młodych psów, szczeniąt i ras zabawkowych.

Własożercy to osiadłe owady o mlecznym kolorze, które gołym okiem na ciele zwierzęcia mogą być dość trudne do zauważenia. Trichodectes canis ma płaski korpus, osiągający maksymalną długość 2 mm. Własożercy nie mają wyraźnych miejsc lokalizacji – dorosłe pasożyty i ściśle przylegające jaja wszy (gnid) można spotkać na całej długości włosa, na całej powierzchni ciała. Własożercy są w stanie rozmnażać się bardzo szybko, zwiększając wykładniczo swoją populację w krótkim czasie. Tylko jedna samica jest w stanie złożyć od 60 do 70 jaj w ciągu kilku dni. Larwy wylęgają się z jaj w odstępach od 14 do 20 dni. Larwy własożerców szybko stają się dorosłe i po jednym wylince są zdolne do samodzielnego odżywiania się i rozmnażania. Źródłem pożywienia wszy są cząsteczki skóry, wełna, a także krew i limfa z powierzchni uszkodzonej skóry.

Wszyożercy u psów są pasożytami ściśle gatunkowymi – wszy psie nie mogą żyć na kocie ani na człowieku, a wszy pasożytujące na człowieku nie są niebezpieczne dla zwierząt domowych.

Zdjęcie wszy u psów

Tak wyglądają wszy u psów (Zdjęcie:veteracenter.ru)

Zdjęcie wszy u psów

Niebezpieczeństwo kłębu u psów

Konsekwencje infekcji mogą być dość poważne. Oprócz szkód, jakie wszy wyrządzają bezpośrednio zwierzęciu swoją aktywnością życiową, często stają się żywicielami pośrednimi robaków i stanowią zagrożenie jako naturalny rezerwuar pasożytów wewnętrznych. Również pasożytnictwo wszy przyczynia się do rozwoju różnych infekcji skóry. Najpoważniejszym ryzykiem w przypadku zarażenia psa Trichodectes canis jest infekcja tasiemcem ogórkowym. Wszy kotów i psów, podobnie jak pchły, są żywicielami pośrednimi tasiemca Dipylidium caninum. Pies zaraża się poprzez połknięcie zarażonego pasożyta podczas gryzienia futra, próbując pozbyć się intensywnego swędzenia spowodowanego przez pasożyty. Osoby mające bliski kontakt ze zwierzętami również mogą zarazić się dipilidiozą. Zakażenie wszami może prowadzić do poważnego wyczerpania psa. Zwierzęta nie mogą się prawidłowo odżywiać, stają się nerwowe, nie mogą spać spokojnie. Szczenięta mogą być opóźnione we wzroście i rozwoju, słabo przybierać na wadze. W przypadku ciężkiej inwazji u psów może rozwinąć się anemia. Pasożytnicza działalność wszy prowadzi do wtórnych problemów skórnych. Samookaleczenie podczas drapania prowadzi do zapalenia skóry i może być powikłane ropnym zapaleniem skóry (rozmnażaniem się mikroflory na uszkodzonej skórze psa). Podczas drapania i gryzienia pies uszkadza skórę, tworzą się otwarte rany, do których przedostają się drobnoustroje żyjące na skórze i mikroorganizmy chorobotwórcze.

Sposoby infekcji

Do zakażenia włośnicą najczęściej dochodzi podczas bliskiej komunikacji między zwierzętami, podczas spacerów, zabaw i treningów. Źródłem zakażenia jest zwierzę-nosiciel. Ale zakażenie możliwe jest również poprzez kontakt ze skażonymi przedmiotami, pościelą, powierzchniami, na których leżał zarażony pasożytem pies. Najbardziej narażone na zakażenie wszami są szczenięta. Mogą zarazić się od suk, a nawet w domu, w kontakcie z butami ulicznym. Najczęściej kłęby spotykane są w schroniskach, budach i wilgotnych, słabo przystosowanych pomieszczeniach do trzymania zwierząt. Zwiększone stłoczenie zwierząt sprzyja bliskiemu kontaktowi i zwiększa ryzyko infekcji.

Oznaki i objawy infekcji

W początkowej fazie choroby włośnica może nie objawiać się klinicznie, a objawy zakażenia wszy u psów mogą być łagodne. Czasami infekcja może objawiać się lekkim złuszczaniem skóry. Jednak wraz ze wzrostem populacji pasożytów pies zaczyna odczuwać niepokój, intensywnie swędzi, ociera się o twarde przedmioty, tarza się po ziemi, próbując złagodzić silne swędzenie. Na wełnie widać gnidy, łupież, drapanie. Wełna staje się wizualnie brudna, tłusta, ma niezdrowy i zaniedbany wygląd. Włosy stają się łamliwe i matowe. Przy długotrwałej chorobie mogą tworzyć się splątania, w miejscach dużego nagromadzenia pasożytów pojawiają się rozległe obszary pozbawione wełny.

Na zewnątrz gnidy na sierści mogą na pierwszy rzut oka wyglądać jak łupież, ponieważ pasożyt jest bardzo mały. Z powodu uszkodzenia skóry spowodowanego silnym swędzeniem rozwija się na niej stan zapalny, pojawiają się grudki pokryte strupami. Mogą wystąpić objawy suchego łojotoku i łuszczenia się skóry.

Klinicznie inwazja pcheł u psów może przypominać alergiczne pchle zapalenie skóry. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że zwierzę może cierpieć jednocześnie na pchły i wszy.

Główną metodą wykrywania wszy u psów jest dokładne badanie skóry zwierzęcia. Wykrycie pasożyta jest podstawą diagnostyki i leczenia.

Własożercy mają ciekawą cechę – zjawisko to nazywa się termotropizmem. Kłąb uwielbia ciepło, a gdy pies zostanie ogrzany w bezpośrednim świetle słonecznym lub gdy sierść zostanie podgrzana lampą elektryczną (do komfortowej dla zwierzęcia temperatury), kłąb przybliża się do powierzchni sierści, gdzie łatwiej jest ją rozczesać. wykryć je gołym okiem. Dobrze pomaga w diagnozie i zwykłym szkle powiększającym.

Trichodektozę u psów należy różnicować z inną parazytozą – świerzbem. Pobranie zeskrobin skóry i zbadanie ich pod mikroskopem pomaga lekarzowi w postawieniu dokładnej diagnozy. Dokładna diagnoza pozwala najskuteczniej leczyć psa z wszy.

Chociaż wszy są dość łatwe do wykrycia, trudno je usunąć z powierzchni sierści zwierzęcia, ponieważ samice wszy podczas składania jaj przyczepiają je bardzo mocno do sierści zwierzęcia lepką, przypominającą klej wydzieliną gruczołów. Dlatego prawie niemożliwe jest zmycie gnid podczas kąpieli, ciężko je usunąć mechanicznie pęsetą, nie odlatują z psa nawet przy najbardziej intensywnym ruchu. Dlatego jedną z najważniejszych metod radzenia sobie z kłębem jest strzyżenie. Pielęgnacja jest bardzo dobrym pomocnikiem w walce z kłębem, jest niezbędnym zabiegiem medycznym, szczególnie w przypadku zwierząt o długiej sierści. Jeżeli nie da się strzyżyć zwierząt pokazowych, należy je codziennie czesać delikatnym grzebieniem i ręcznie usuwać gnidy z wełny. Do tych celów przydatna jest pęseta.

Zabiegi lecznicze obejmują także codzienną pielęgnację, a także czesanie włosów delikatnym grzebieniem i kąpiele szamponami leczniczymi zawierającymi środki pasożytobójcze.

Leczenie infekcji psa wszami

Główną metodą leczenia wszy u psów jest niszczenie pasożytów za pomocą środków owadobójczych. Aby zniszczyć larwy, użyj środków stosowanych w leczeniu inwazji pcheł. Stosuj krople i spraye z fipronilem, selamektyną, imidakloprydem (stosowanym wyłącznie u psów, toksycznym dla kotów), piryprolem (stosowanym tylko u psów i nie stosowanym u kotów) i innymi środkami przeciwpasożytniczymi stosowanymi do zwalczania ektopasożytów zewnętrznych. Przetwarzanie odbywa się w odstępie 14 dni.

Ważne jest, aby nie stosować środków na pasożyty zewnętrzne zawierających pyretroidy u psów i w pomieszczeniach zamkniętych, jeśli kot mieszka w domu z psem, ponieważ pyretroidy są dla kotów toksyczne i mogą powodować u nich ciężkie zatrucie. Aby pozbyć się wszy, należy przeprowadzić dokładne leczenie środowiska zewnętrznego – przestrzeni, w której przebywa pies.

Aby zapobiec nawrotowi choroby, należy leczyć wszystkie zwierzęta mające kontakt z psem zakażonym wszami, mimo że nie u wszystkich zwierząt żyjących z zakażonym psem występują objawy kliniczne choroby. Ponieważ cały cykl życiowy wszy trwa od 14 do 21 dni, leczenie należy kontynuować przez co najmniej 14 dni, a kąpiele szamponem leczniczym przeprowadza się przez kolejne 14 dni po głównym cyklu leczenia. Pełny cykl leczenia trwa średnio około 30 dni.

Ponieważ wszy często atakują szczenięta, przy wyborze leku należy wziąć pod uwagę nie tylko masę ciała, ale także wiek dzieci. W przypadku zakażania małych szczeniąt i kociąt, zwierząt w ciąży, karmiących piersią, niedożywionych lub w okresie rekonwalescencji, ważne jest, aby stosować specjalny środek zatwierdzony dla najmniejszych i osłabionych pacjentów. Z reguły w takich przypadkach stosuje się spraye lub krople na bazie fipronilu.

Wszy zjadacze są zwykle łatwo zabijane przez środki owadobójcze, więc pozbycie się ich zwykle nie jest trudne. Jeśli pies trzymany jest w mieszkaniu, na początku leczenia stosuje się kąpiel z szamponem przeciwpasożytniczym, a po 3–5 dniach nakłada się na kłębek preparat na pchły i kleszcze w postaci kropli. Podczas kąpieli psa ważne jest, aby piana leczniczego szamponu utrzymywała się na sierści przez co najmniej 5-7 minut.

Zapobieganie

Aby zmniejszyć ryzyko infekcji i zapobiec włośnicy u psów, ważne jest regularne wykonywanie badań profilaktycznych skóry i sierści zwierzęcia. Ważne jest przestrzeganie higieny miejsc przebywania zwierząt, regularne czyszczenie i pranie ściółki, koców, amunicji (smycze, obroże, kagańce) oraz dezynfekcja przedmiotów pielęgnacyjnych dla zwierząt. Niedopuszczalne jest wykorzystywanie do transportu cudzych akcesoriów do pielęgnacji zwierząt, legowisk, pościeli, klatek wystawowych i pudełek. Ważne jest, aby nie zapominać o przestrzeganiu zasad higieny podczas zwiedzania wystaw i kontaktu z innymi zwierzętami.

Staraj się ograniczać kontakt psów ozdobnych z butami i ubraniami, jeśli zwierzęta są trzymane przez cały rok w mieszkaniu lub domu i nie mają regularnych spacerów. Zmniejsza to ryzyko infekcji pasożytami wśród psów ras miniaturowych.

Regularne leczenie pcheł i kleszczy niezawodnie chroni zwierzęta przed infekcjami. Preparaty owadobójcze są błędnie stosowane tylko w ciepłym sezonie. Dlatego ważne jest, aby przez cały rok prowadzić regularne leczenie lekami przeciwpasożytniczymi, aby wyeliminować ryzyko zarażenia wszy późną jesienią i zimą.

Artykuł nie jest wezwaniem do działania!

W celu bardziej szczegółowego zbadania problemu zalecamy skontaktowanie się ze specjalistą.

Zapytaj weterynarza

Października 2 2020

Zaktualizowano: luty 13, 2021